Esta antropóloga mexicana académica e política leva estudando o amor desde os inicios da súa carreira e sinala que as liñas do amor sempre falan da biografía da persoa, moitas veces creando grandes problemas na vida das persoas.
Nas sociedades patriarcais o suxeito simbólico do amor é o home ,O HOME É O CENTRO : androcentrismo . O home ten ese plus .... ese plus de poder só por ser home e isto está no amor : Dalles un poder extraordinario sobre as mulleres, nas familias ,nas institución...e ese poder o home pode trasladalo a calquer lugar algo que a muller non poder facer ...A muller exerce o seu poder de maneira territorial : ou na familia ou no traballo ou nunha institución pero este poder non se traslada a outros sitios como pasa co home ., Marcela di :"si conoceis alguna mujer que extienda su poder como un hombre traérmela ,tenemos que conocerla..."
A muller é a cautiva do amor , cautivadas polo amor..."estar en cautiverio ou estar cautivada polo amor" interesante esta dobre dimensión .
A muller está ligada ao querer "dásenos o querer" per sé ligado a natureza feminina din, igual que a ética do coidado (nas familias coidan aos pais elas por exemplo) e igual que levamos unido a sexualidade co amor .
Os homes simplemente por ser homes reciben apoyo incondicional e os seus defectos míranse con gran tolerancia , na muller non é así todos coñecemos moitos exemplos disto e todolos días os medios de comunicación seguen lanzando mensaxes de menos tolerancía coa muller , todolos días e os nenos medran con iso ...Dicía Simone de Bouvoire "son seres para los hombres" , o segundo sexo.
Os homes son amados case sempre e as mulleres desexan ser amadas. No desexo de ser amadas polo home aliméntase nas mulleres ese anhelo de ser amada ....e non necesariamente hai sintonía.
O termo Feminicidio apareceu en 1976 en bruselas nun encontró feminista e en 1990 Diana Russel e Jane Caputi deron a coñecer o termo nun artigo : é o asasinato de mulleres realizado por homes motivado por odio , desprezo, pracer, ou un sentido de propiedade das mulleres.
En Méjico Marcela foi quen acuñou o termo en 1994 e deixou ben claro que a violencia de xénero e o feminicidio é un problema político e a resolución depende dos estados actuais.
Cómpre salientar que a devastación que produce o desamor en mulleres moi dependientes é enorme. Para moitos homes o amor é poder en sí (opresión amorosa) para megalómanos e narcisistas : "a miña muller" é a ética do propìetario e elas teñen o anhelo de ser as donas dos seus donos.
O amor está ligado a opresión de xénero ,se non hai igualdade non hai amor libre ,calquera desigualdade abona ao desamor, necesitamos polo tanto outro tipo de relacións sociais para cambiar o amor, os homes de hoxe non consideran valioso cuidar, non aceptan deixar de ser o centro da súa vida ,ceder ese espazo aos outros e colocarse en posición subordinada fronte aos outros por que para eles cuidar é ser inferior ...Mentras as mulleres facemos de "superwoman".
Marcela Lagarde sinala que mestres non cambiemos o coidado por xénero ,etnia, clase non hai camino á igualdade.
