Hai anos, anos xa... eu non chegaba aos trinta escoitei iso de que "os matrimonios de conveniencia son os que máis duran". No momento quedei escandalizada, xa sabemos todas como nos "come o tarro" iso do amor romántico, iso de realizarnos co amor, iso da entrega aos demais...
Isto de por conveniencia... que dura a cousa máis, mais que qué?... que o amor?? claro e logo¡¡¡¡ O amor dura o que dura ata que se acaba ou se transforma (ás veces é mellor que se acabe...).
Conveniencia abarca moito: lucro, proveito , interese, recompensa, ganancia, utilidade, vantaxe, comodidade ui¡¡¡ comodidade, neste intre recordamos moitos matrimonios cómodos verdade??
Está claro que dura máis a conveniencia que o amor e... cántos hai que empezan por amor e seguen por conveniencia¡¡¡¡
Quen está namorado depois de 17 anos de convivencia? dicíame hai días unha persoa e ten razón: O namoramento dura o que dura e despois hai outras cousas: fillos, hipoteca (une moooito ), unha vida organizada e estructurada etc, etc.
Pode parecer unha visión moi negativa do amor de parella, negativa tal e como nos educaron si: fomos e somos educadas no código do coidado ao outro e á subsmisión, de someternos aos homes, de crer que necesitamos o seu apoio e que fracasamos se non mantemos a relación (o amor romántico fai estragos, posibilita aguantar violencia... mata)
Hai unha socialización diferencial para os nenos e as nenas, eles son educados para ser autónomos e exercer o poder sobre as mulleres. Non se recoñece ás mulleres como seres autónomos con necesidades propias. Dende que nacemos é así, crendo que o amor é o que dá significado á nosa vida.
En fin, intimidade, paixón e compromiso segundo di ROBERT STERNBERG (2004) son os tres compoñentes do amor que de estaren integrados dura e dura e dura... Iso do compromiso abarca moitas cousas entre elas coido eu a conveniencia así que sigo pensando que moitos insisten e insisten polo compromiso.
