Violencia estrutural

A violencia pode ser fìsica ,psìquica,sexual,,económica,espiritual e estrutural. A violencia estrutural è posiblemente a peor identificada mesmo por moitas mulleres e podemos dicir que està moi vinculada ao poder ,poder polìtico e económico claro .

Hai que visibilizala para identificala . Exemplos desta violencia son a prohibición de interrumpir un embarazo as mulleres novas menores de idade sen consentimento paterno, o desigual reparto da riqueza entre homes e mulleres : falar de pobreza è falar de mulleres pobres, o retorno progresivo das mulleres a labores de coidado de maiores,menores, dependientes, as dobres e triples xornadas que realizamos as mulleres ,,unhas màis ca outras claro...

O uso do xenèrico masculino : médica, bombeira, pasteleira ...mira que lle costa eh!!!

Educar aos màis pequenos comèndolle o coco con esperar ao " principe azul" que temos que atopar sí ou sí , iso da media laranxa !!!!coma se estivesemos incompletas e bla bla bla ...

Cosificar ao corpo feminino ata convertelo no ideal de beleza que algúns queren ,ideal actual din,,,ideal que como ben sabemos foise modificando pero è igual a muller foi e segue a ser escrava do culto ao corpo ,cosmèticos ,dietas para estar á "altura"

Esta violencia non mata directamente pero fai que se siga pensando que somos inferiores ,que o home ten a palabra e a muller adorna, que temos que aguantar...

Asi que xa sabemos todas e todos que para eliminar as mortes por violencia de xènero hai que facer cambios políticos e económicos , non depende so de educar en valores como din....

Esmagamento sistemático da nai

Os que traballamos en temas de violencia vemos e non poucos casos que paradoxalmente os fillos quedan baixo a custodia do proxenitor abusivo que mantén o control e é perfectamente capáz  de mostrar a sùa mellor cara, mentres ela esmagada é considerada incapaz de exercer a súa función debido a gravidade do seu estado , que se interpreta non como a consecuencia senón como a causa dos problemas da parella.

Os fillos viviron ese esmagamento sistemàtico da nai que acabarà desenvolvendo unha clínica depresiva "refractaria" a toda medicación ou psicoterapia.

Non è raro que eses fillos continúen o maltrato coa nai (para eles iso è o "normal") : "ela ponse nerviosa por nada e berra seguido ....eu xa non lle falo" comentaba un fillo falando da súa nai (en terapia este fillo por maltrato coa parella)...

Estes fillos  tenden a repetir o trauma xa que están identificados co pai abusivo ( trauma transxeneracional)-poden desenvolver unha adicción à "calma despuès de la tormenta" chegando a provocar a explosión para recuperar a paz. Teñen dificultade para establecer relacións sans.

Cando chegan a súa terapia è cando descobren que a súa nai non è tan desequilibrada como lle trasmitiu o proxenitor e o ambiente no que medraron,,,,,pero non è fàcil e non todos estàn dispostos aadmitir que  seu pai non foi tan bo pai como pensaban " machismos de antes ...iso non se cambia " din 

Danse casos e non poucos  que abandonan a terapia . A historia asi continúa .......