Os profesionais detectamos casos de homes que poden sufrir maltrato emocional nunha relación e temos recursos para traballar con ese varón. Non temos os ollos pechados a esta realidade .
As estadísticas están aí, todas e todos vemos os telediarios e a muller sofre este maltrato simplemente por ser muller, sendo moi raro ver maltrato físico no varón que veña da muller. Sí podemos detectar, os profesionais, maltrato emocional de mulleres as súas parellas, homes que moi poucas veces acoden a solicitar axuda con esta demanda. Hai que destacar que cuantitativamente son moi superiores os casos de mulleres que sofren maltrato atendidas en consultas que os casos de homes.
O número de mulleres mortas polas parellas están aí e por desgracia seguen aparecendo cada día. Cando falamos de maltrato emocional é moi difícil de cuantificar e tamén demostrar , xa que se exerze na esfera privada, incluso dentro do dormitorio. Isto sábeno os/as profesionais que xulgan ( cada vez teñen máis formación especializada nos Xulgados en temas de violencia de xénero e doméstica).
As mulleres sometidas a maltrato emocional continuado teñen secuelas psicolóxicas que poden permanecer no tempo con diagnósticos de trastornos do estado de ánimo (trastorno distímico, depresión), trastornos de ansiedad (trastorno de pánico, trastorno obsesivo-compulsivo) , síndrome de estrés postraumatico (TEPT), trastornos alimentarios (anorexia, bulimia, síndrome de caos alimentario), alcoholismo, drogodependencias (o fármacodependencias si nos ceñimos a que a sustancia sexa legal o ilegal) e a descompensación de personalidades anómalas. Echeburua 2004.
En estudos recentes quedou demostrado que o maltrato físico e psicolóxico ten repercusións neuropsicolóxicas nas vítimas e que son estables e durareiras estas repercusións.
Vemos situacións de mulleres que chegan a sufrir unha tranformación da personalidade persistente e manifestarse con rasgos ríxidos e desadaptativos que as levan a un deterioro das relacións personais e da súa actividade social e laboral . O diagnóstico se basea en rasgos (previamente ausentes) como por exemplo: actitude de desconfianza cara o mundo, illamento social, sentimentos de vacio ou desesperanza, sentimento de "estar ao límite" ou "amenazada", vivencia de extrañeza de si mesma. Pódese constatar coa súa información e a dun terceiro que toda esta repercusión foi consecuencia da convivencia cunha parella violenta e agresiva con ela.
Prevenir a violencia é un obxetivo clave en materia de igualdade, pero a educación e os cambios sociais levan tempo. Mentras temos que dar solución ás vitimas mulleres, fillos e fillas, protexelas e darlle os tratamentos psicolóxicos eficaces que eviten secuelas permanentes.
