Onte estiven con María, María José , María del Carmen , María del Pilar...todas temos algo de María e non só no nome , estamos fartas desa dobre xornada diaria e de estar sempre para os demáis.
María tivera varios intentos frustrados, argallaba hai tempo facelo e un día cercano xa a xubilación marchou.
María dicía que isto da lotería do Nadal, que tan complicado é que che toque , e ela sempre se pasmaba coas colas e colas antes do sorteo, xa que para ela ese papeliño qué lotería era?
Para ela a mellor lotería e ter alguén que lle mirara aos ollos cuando falase, un anaquiño todos os días : "para min é importante ter alguén que te mire cuando falas e recordar a vida, aínda que a miña non sexa ideal para recordar: as miradas intimidantes, o ton de voz, os silencios, esos silencios de non estar dispoñible para ninguén agás para si mesmo ou dicir :"eu non falo de tonterías" (e así non falaba de nada comigo). El decidía cando estar dispoñible e eu tiña que acatar as súas regras , agora si... agora non...
María logrou sair deses silencios impostos cando ela quixo e decidiu . As mulleres que sofren maltrato son un grupo heteroxeneo sin máis elementos comúns que o feito de ser muller e ter unha relación cun home que recurre á violencia. Non son pouco formadas, nin pouco intelixentes, nin pouco valentes, non son necesariamente dependentes do agresor. Non se pode dubidar do seu relato nin culpabilizala de soportar durante anos un calvario.
En muitos casos a propia familia/amigos pon en dúbida a situación que vive a muller e isto o que fai é complicar moito máis a situación.
Ningún comentario:
Publicar un comentario